გივი სიხარულიძე ჟურნალ „თბილისელებთან“ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ მისი ცხოვრება ფეიერვერკებით იყო სავსე მას შემდეგ, რაც ასპარეზზე გამოვიდა –

„ჩემი სპორტული მონაცემებით, მსახიობობით, ცეკვით, ჩემი ჭკუა-გონებით. იმდენი ბედნიერი დღე მაჩუქა ცხოვრებამ, უკანასკნელი უნამუსო უნდა ვიყო, რომ უფლის მადლიერებას არ ვგრძნობდე.

ჩემი დაბადების დღეები იმართებოდა ამერიკაში, იტალიაში, საფრანგეტში, ავსტრიაში, იაპონიაში, ავსტრალიაში. მთელ მსოფლიოში ვიხდიდი დაბადების დღეს, მაგრამ უმთავრესად მოსკოვში და ქალაქ „სოჩაში“, ულამაზესი გოგონების გარემოცვაში… საქმოსნები თან მყვებოდნენ, ჩემი ნიჭით მოხიბლულები იყვნენ.

რესტორანში ორი ულამაზესი გოგო მხარზე დამისვია, ავვარდნილვარ სცენაზე და მიცეკვია. ხალხი მუხლებზე დაჩოქილი ტაშს მიკრავდა. ასე ვიცხოვრე მთელი ჩემი ცხოვრება…“